5 mei 2017

“Hij zou hem in zijn kruis gegrepen hebben”, zegt Jan tegen Johan. Vlak voordat ik beide agenten spreek was er een klein opstootje op de hoofdweg door het Stadspark in Groningen waar vandaag het bevrijdingsfestival is. Meerdere beveiligers van de organisatie rennen een jongen achterna. Op een grasveldje wordt hij onderuit gehaald. Jan en Johan worden er bij gehaald en samen lopen ze terug naar een groepje jongeren. Twee groepen blijken het te zijn, en niet elkaars vrienden. Jan praat met het ene groepje, Johan met het andere. Een meisje is duidelijk boos en het lijkt er op dat ze teruggebrachte man wel eens even de waarheid wil vertellen. Ze wordt tegen gehouden. ‘Waarom zou ik naar jullie toekomen, als ik begonnen ben’, vraagt een van de jongens met stemverheffing aan Johan.
De boel wordt gesust, handen geschud. Nog een enkele opmerking. Dan gaan de groepen elk hun weg.

“Ach, het wordt later op de dag en de drank begint te werken. De hormonen ook trouwens”, zegt Jan laconiek met een lach. “Het is dan zijn verhaal, mijn verhaal, je komt er toch niet helemaal achter.”
Jan onderbreekt het gesprek en trekt Johan aan zijn mouw. Twee mannen staan vlak voor hun neus dreigend tegenover elkaar. De een wordt weggestuurd. Jan praat nog even met de ander.

Er komt een vrouw aangelopen met haar zoontje. Ze wil weten wat ze moet doen, mochten ze elkaar kwijtraken. Geadviseerd wordt om haar telefoonnummer op zijn arm te schrijven. Dat doet ze.

“We zijn om 10.00 uur begonnen”, zegt Jan. “We verkennen dan eerst het terrein. Veel mensen vragen ons ook de weg naar de verschillende podia of naar de wc. Voor de rest is het tot nu toe vrij rustig.”

De namen zijn op verzoek gewijzigd.


Terug>>