Ik heb een afspraak bij Jan Dirk voor een interview over het boek ‘Cultuurpedagogiek, onderwijspolitiek en de staat van het onderwijs’, dat hij met twee andere auteurs geschreven heeft. Bij de deur heb ik de keuze: bel of klopper. Ik begin bij de klopper. Geen gehoor. Dan maar een ruk aan de bel. Het geluid is helder en keihard. Het wordt dan ook gehoord.
Aan het eind van het gesprek nog even een foto. “Wat dacht je van een foto bij de achterdeur? Het is een bijzondere exemplaar. Volgens een antiquair is het een binnendeur van rond 1800, van een afgebroken borg. Het zou de borg Dijksterhuis uit Pieterburen kunnen zijn. Iemand wees mij ooit op een afbeelding van die borg met dit soort deuren. Maar het zou ook afkomstig kunnen zijn uit de Lulemaborg uit Warfhuizen. Die stond er nog toen onze boerderij in 1814 gebouwd werd op de funderingen van de vorige. Ze behoorde toe aan de Van Asbeck-familie, die die borg bewoonde. Ik heb ooit een huurcontract onder ogen gehad van rond 1750, waarbij bepaald was dat de boer in kwestie bij elke jaarwisseling voer voor een zestal windhonden óf een bepaald aantal kippen hoorde te leveren.
De deur stond hier gewoon in de schuur. We hebben hem opgeknapt en hierin gezet.
Aan de andere kant van het huis liep vanaf de voordeur vroeger een pad naar de kerk op de wierde Klein Maarslag. Het adres was officieel vroeger ook Maarslag. Probleem was dat het pad te klein was voor auto’s. Dus postbezorgers konden via Klein Maarslag hier niet komen. Wel via de Vaart Oostzijde, en dan kom je hierachter uit. Het adres is toen veranderd van Maarslag naar Vaart Oostzijde. En dat vind ik wel jammer.”