Een kort praatje met mijn buurman, het schoolhoofd, maakt duidelijk waarom ik hem de laatste tijd minder zie. “Mijn vader is overleden, had blaaskanker. De eerste tekenen dat er iets mis was, kwamen ongeveer een half jaar daarvoor. Geopereerd, maar niet alles kon worden weggehaald. In verder behandelen had hij geen zin meer. Mocht het niet meer gaan, wilde hij zelf bepalen wanneer hij wilde sterven. Samen met zijn zoons en de huisarts is het besluit uiteindelijk genomen. Normaal gesproken gaat het dan vrij snel. Bij mijn vader helaas niet. Hij heeft het nog 6 dagen volgehouden. Hij had een sterk hart en sterke longen.
In de vakantie hebben we afscheid van hem genomen. Hij is 87 geworden. Toch raar om geen ouders meer te hebben om naar toe te gaan.”